กั้ง ๑ หมายถึง น. ชื่อสัตว์น้ำไม่มีกระดูกสันหลังในชั้น Crustacea อันดับStomatopoda มีหลายวงศ์ ส่วนใหญ่อยู่ในวงศ์ Squillidaeหายใจด้วยเหงือก ลําตัวแบนหรือกลม แบ่งเป็นปล้อง ๆ เปลือกที่หุ้มท่อนหัวและอกคลุมมาถึงอกปล้องที่ ๕ แต่ไม่ถึงปล้องที่๘ กรีมีลักษณะแบนราบ มี ๖ ขา, กั้งตั๊กแตน ก็เรียก.
(กลอน) ก. กั้น.
(โบ) น. กะเหรี่ยง. (อนันตวิภาค).
ดู กระดาน ๒.
(แบบ) น. เหยี่ยว เช่น เกิดเป็นภักษแก่กังกโกรญจคฤธรกาบินมาวว่อนร่อน ก็ร้อง. (สมุทรโฆษ).
ว. จังก้า, ลักษณะยืนถ่างขาตั้งท่าเตรียมสู้ เช่น ถกเขมรกังก้าเรียกข้าไทย. (ขุนช้างขุนแผน-แจ้ง).
ดู กางเกียง.
น. ความเคลือบแคลง, ความสงสัย. (ป.).